Obrońca z urzędu w sprawach karnych - Sąd Rejonowy w Łobzie

Instytucję obrońcy z urzędu reguluje Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego

Podejrzany, który nie ma obrońcy z wyboru, może żądać, aby mu wyznaczono obrońcę z urzędu, jeżeli w sposób należyty wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów obrony bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny.

Na wniosek oskarżonego, który nie ma obrońcy z wyboru Prezes Sądu wyznacza w postępowaniu sądowym obrońcę z urzędu.

W postępowaniu karnym oskarżony musi mieć obrońcę, jeżeli:

• nie ukończył 18 lat;
• jest głuchy, niemy lub niewidomy,
• zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy jego zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania swoim postępowaniem nie była w czasie popełnienia tego czynu wyłączona lub w znacznym stopniu ograniczona,
• zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy stan jego zdrowia psychicznego pozwala na udział w postępowaniu lub prowadzenie obrony w sposób samodzielny oraz rozsądny.

Oskarżony musi mieć obrońcę również wtedy, gdy sąd uzna to za niezbędne ze względu na inne okoliczności utrudniające obronę.